Skontaktuj się z nami
Poznaj naszą ofertę profesjonalnych produktów tekstylnych.

Firany i zasłony trudnopalne – co to znaczy?

Test palności

Firany i zasłony trudnopalne – co to znaczy?

Firany i zasłony stosowane w obiektach hotelowych powinny być produktami najwyższej jakości, które charakteryzują się podwyższoną trwałością. Dekoracje okienne  muszą bowiem przetrwać nawet najbardziej trudne testy przygotowane przez gości hotelowych: przypalanie, zrywanie czy też owijanie się.

Tekstylia pionowe (zasłony oraz firany) w pokojach hotelowych oraz częściach wspólnych muszą być wykonane z tkanin posiadających właściwości trudnopalne o tym wie prawie każdy hotelarz. Co to jednak tak naprawdę oznacza? Czy tkaniny muszę być niepalne czy tylko trudnopalne?

Postaramy się dopowiedzieć na te ważne pytanie.

Zgodnie z DIN EN 13501-1 i DIN 4102 część 1 i rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 materiały budowlane dzieli się, w zależności od ich zachowania w ogniu na następujące klasy:

Oznaczenie wg terminologii nadzoru budowlanego

Pozostałe symbole oznaczają:

s1, s2, s3 (m2/sec2) określa ilość wydobywającego się dymu

s1= brak dymu lub tylko nieznaczna jego ilość

s3=silne wydobywanie się dymu
d0, d1, d2 = określa zapalne kapanie

d0 = brak zapalnego kapania w ciągu 600 sekund

System klasyfikacji właściwości palnych wyrobów włókienniczych, usytuowanych pionowo, przeznaczonych na zasłony, firanki i podobne zastosowania tj. aluzje, draperie, kotary, oparty jest na ocenie zapalności i rozprzestrzeniania płomienia na tychże wyrobach, poddanych oddziaływaniu płomienia w warunkach kontrolowanych, przy użyciu dwóch źródeł zapłonu o różnej intensywności cieplnej.

Badanie rozprzestrzeniania płomienia na materiałach, które zapalają się pod wpływem małego źródła zapłonu (PN-EN 1102:1999), wykonuje się z zastosowaniem tego samego źródła zapłonu. Badanie rozprzestrzeniania płomienia na materiałach, które nie zapalają się pod wpływem małego źródła zapłonu, wykonuje się z zastosowaniem większego źródła zapłonu ( P N – E N 13772:2004). Zapalność ( P N – E N 1101:1999) i rozprzestrzenianie płomienia stanowią podstawę do klasyfikacji w pięciostopniowej skali ocen tzw. klas.

Głównymi kryteriami uwzględnianymi w klasyfikacji są:

·      zapalenie/niezapalniepróbki,

·      rozprzestrzenianie płomienia mierzone zer waniem1 i 3 nitki kontrolnej,

·      wystąpienie płonących  oderwanych fragmentów próbki.

 

Klasa 1, niezapalenie: nie występuje przerwanie pierwszych nitek kontrolnych, brak płonących oderwanych fragmentów

Klasa 2, niezapalenie: nie występuje przerwanie trzecich nitek kontrolnych, brak płonących oderwanych fragmentów

Klasa 3, niezapalenie: następuje przerwanie trzecich nitek kontrolnych i/lub występują płonące oderwane fragmenty

Klasa 4, zapalenie: nie następuje przerwanie trzecich nitek kontrolnych brak płonących oderwanych fragmentów

Klasa 5, zapalenie:  następuje przerwanie trzecich nitek kontrolnych i/lub występują płonące oderwane fragmenty

 

Zgodnie z polskimi przepisami w obiektach użyteczności publicznej należy stosować́ trudno zapalne elementy wykończenia wnętrz. Według specjalistów z Instytutu Inżynierii Materiałów Włókienniczych, wymagania te spełniają̨ wyroby klasy 1 i 2.

 

Zachęcamy do wizyty w galerii naszych realizacji – link